... tja, omdat. Omdat afgelopen december, twee dagen voor kerst, mijn broertje Tyas op 32-jarige leeftijd is overleden door epilepsie. Epilepsie heeft dus de levens van degenen om hem heen doen wankelen en beven, mijn eigen leven verwoest en dat van hem wreed afgenomen.

Helaas is er nooit een manier gevonden voor hem om te genezen, in de ruim 25 jaar dat hij aan deze ontwrichtende en (potentieel) gevaarlijke ziekte heeft geleden. Onderzoek, innovatie en nog meer hulpverlening zijn essentieel in de levens van ruim 200.000 patiënten, maar ook allen om hen heen.

"A soul with no face, is a lonely embrace".