Epilepsie verstoort levens. Vaak op een gruwelijk, wrede manier. Ik ben er getuige van: onze lieve, levenslustige Silke kreeg als jongvolwassen epilepsie. Na een moeizaam en langdurige diagnoseperiode, heel veel onderzoeken en opnamen,  blijft de epilepsie haar leven ingrijpend verstoren. 

Mijn dochter is geen uitzondering. Van de mensen met epilepsie - en dat zijn ongeveer 200.000 mensen in Nederland - heeft 30% geen baat bij de huidige behandelmethoden. Dertig procent!  Daarom is onderzoek nodig. Onderzoek betekent hoop!

Daarom collecteer ik voor EpilepsieNL en vraag ik ook jou om een bijdrage te doen. Dank voor je steun!