Mijn zoon (nu 20) was 17 toen hij de diagnose epilepsie kreeg. De impact op zijn leven, en op die van ons hele gezin, is groot. De onvoorspelbaarheid van de aanvallen geven onzekerheid en angst. De medicatie helpt helaas niet genoeg om hem aanvalsvrij te krijgen. Daarnaast hebben de medicijnen vervelende bijwerkingen.

Door dit alles heeft hij zijn middelbare school niet kunnen afmaken en is het een zoektocht naar nieuw toekomstperspectief.

Het is zwaar en onzeker, maar we hebben hoop en kijken vooral naar wat wél kan. Er wordt hard gewerkt aan nieuwe, betere oplossingen. Bijvoorbeeld in het kunnen voorspellen van aanvallen, en manieren om nog meer mensen aanvalsvrij te krijgen.

Deze ontwikkelingen kunnen een enorm verschil maken in de kwaliteit van leven. Niet alleen van onze zoon, maar van al die mensen met epilepsie. Want een leven zonder aanvallen zou voor iedereen mogelijk moeten zijn.

Daarom collecteer ik voor EpilepsieNL. Als je wil doneren is dat geweldig. Dank je wel!